საერთაშორისო ორგანიზაციის, „ფრიდომ ჰაუსის“ მიერ ინტერნეტის თავისუფლების შესახებ გამოქვეყნებულ ანგარიშში საქართველო თავისუფალ ქვეყნად დასახელდა და 100 ქულიდან 76 ქულით შეფასდა, რაც გასული წლის მაჩვენებელს ორი ქულით ჩამორჩება.
ანგარიში რამდენიმე კრიტერიუმის გათვალისწინებით მომზადდა – წვდომისთვის არსებული დაბრკოლებები, რომელშიც საქართველოს 25 ქულიდან 19 ქულა აქვს მინიჭებული; კონტენტზე დაწესებული შეზღუდვების კრიტერიუმი, სადაც საქართველო 35 ქულიდან 29 ქულითაა შეფასებული და მომხმარებელთა უფლებების დარღვევები, რომელშიც საქართველო 40 ქულიდან 28 ქულითაა შეფასებული.
Freedom House-ი ყოველწლიური ანგარიშის მეშვეობით აფასებს ინტერნეტის თავისუფლების დონეს მსოფლიოს 70 ქვეყანაში.
ინტერნეტის თავისუფლების რეიტინგის მიხედვით, ისლანდიას 100-დან 94 ქულა აქვს მინიჭებული, ესტონეთს კი – 93. რაც შეეხება საქართველოს მეზობელ ქვეყნებს, თურქეთი 30 ქულითაა შეფასებული, ხოლო აზერბაიჯანი 37 ქულით, რაც ნიშნავს, რომ ეს ქვეყნები, ინტერნეტის თავისუფლების მიხედვით, არათავისუფალი ქვეყნების რიცხვში მოხვდნენ. სომხეთი კი 72 ქულით თავისუფალ ქვეყნად დასახელდა.
„მიუხედავად იმისა, რომ ქართული ონლაინგარემო თავისუფალი რჩებოდა გაშუქების პერიოდში, სამოქალაქო საზოგადოების მოხსენებამ აჩვენა, რომ ქვეყნის სატელეკომუნიკაციო მარეგულირებელმა დაავალა ინტერნეტსერვისის პროვაიდერებს (ISP), დაებლოკათ ასობით ვებგვერდი რამდენიმე წლის განმავლობაში. გარდა ამისა, Meta-ს მოხსენებამ სამთავრობო სააგენტოებს დაუკავშირა არაავთენტური ანგარიშების ქსელი, რომელიც ავრცელებს სამთავრობო ნარატივებს. სახალხო ზეწოლამ აიძულა „ქართული ოცნება“, მმართველი პარტია, გაეწვია „უცხოური აგენტების“ შესახებ კანონპროექტი, რომელიც მოითხოვდა სამოქალაქო საზოგადოების ორგანიზაციების, ონლაინმედიისა და სხვა პლატფორმების რეგისტრაციას მათ მიერ მიღებული უცხოური დაფინანსების ოდენობიდან გამომდინარე. სახელმწიფო დაწესებულებებსა და მედიასაშუალებებს გაშუქების პერიოდში არ ჰქონიათ რაიმე მნიშვნელოვანი კიბერშეტევა. საქართველოში იმართება რეგულარული კონკურენტული არჩევნები და მასპინძლობს ცოცხალ მედია და სამოქალაქო სექტორს. თუმცა, ოლიგარქიული გავლენა ზემოქმედებს ქვეყნის პოლიტიკურ საქმეებზე. ხელისუფლებაში კორუფცია გრძელდება და მედიის თავისუფლებას ძირს უთხრის ჟურნალისტების დაშინება და ზეწოლა. სასამართლოებში აღმასრულებელი და საკანონმდებლო ჩარევა რჩება არსებით პრობლემად, ისევე როგორც სასამართლო პროცესების გამჭვირვალობისა და პროფესიონალიზმის ნაკლებობა”, – აღნიშნულია მოხსენებაში.
